Jestem egoistką. Jak temu zapobiec? Lubie być szanowana, ale mało daje szacunku innym, tylko rodzinie i przyjaciołom.

Monika 16 lat

Jest kilka rodzajów szacunku.

Po pierwsze: szacunek na który ktoś zarabia swoim zachowaniem - np. szanujemy Marię Curie-Skłodowską za jej wkład w rozwój nauki, szanujemy konkretnego nauczyciela, bo jest sprawiedliwy i kompetentny. Taka osoba zwykle budzi podziw i nikt nie ma problemu by ją szanować.

Po drugie: szacunek w sensie poszanowania. Jak w wezwaniu:"szanuj zieleń". Tu chodzi o kulturę osobistą, o to, by nie niszczyć - rzeczy, ale też ludzi. Szanujemy przyrodę - więc nie śmiecimy, nie łamiemy gałęzi, nie znęcamy się nad zwierzętami. Szanujemy ludzi - dlatego nie będziemy ich celowo ranić, poniżać, w kontaktach zachowamy kulturę. Ten rodzaj szacunku jest sprawdzianem tego, czy sam jesteś godny szacunku - czy jesteś osobą kulturalną, dbającą o przyrodę, dobro wspólne, innych ludzi i zwierzęta. Ten rodzaj szacunku przy odrobinie wysiłku jest dostępny dla każdego.

Po trzecie: szacunek dla roli społecznej. To już wyższa szkoła jazdy. Powiedzmy, że masz nauczyciela, który jest beznadziejny i niesprawiedliwy. Jako człowieka nie szanujesz go, jednak jeśli chcesz być osobą na poziomie, kimś naprawdę z klasą, zachowasz kulturę osobistą w kontakcie z nim - właśnie przez szacunek dla zawodu nauczyciela. Nie oznacza to, że masz się takiej osobie np. podlizywać, ale jeśli wyrażasz np. krytykę - rób to z klasą, w kulturalny sposób. Nie daj się sprowokować do zachowań agresywnych. To o wiele trudniejsze. Zauważ jednak, że osoby, które potrafią się kulturalnie zachować w sytuacji gdy ktoś próbuje ich poniżać, czy prowokować, budzą w obserwatorach ogromny szacunek. Dlatego warto się tego nauczyć.